Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Μαθηματα ανθελληνισμου απο γνωστο ιδιωτικο σχολειο.


Οι παραπανω φωτογραφιες ειναι απο αυτοκολλητα που μοιραστηκαν σε μαθητες Γ' Γυμνασιου απο μια δασκαλα Γαλλικων μεσα στα πλαισια του λεγομενου European Day of Languages. Οπως βλεπετε κυριοι ανακαλυψαν "μακεδονικη" γλωσσα. Και οχι μονο την ανακαλυψαν αλλα την μοιρασαν και στους μαθητες χωρις να διευκρινισουν περι τινος προκειται ετσι για να δουν ολοι οι μαθητες τους την ανακαλυψη τους. Τα παιδακια εμειναν με την εντυπωση οτι στην Μακεδονια δεν ομιλειται η Ελληνικη γλωσσα αλλα αυτο το γυφτοσλαβοβουλγαρικο ιδιωμα που βλεπετε στην κατω εικονα. Το email του φορεα της Ευρωπα'ι'κης Ενωσης που εκδιδει τα εν λογω αυτοκολλητα ειναι το ακολουθο communication@ecml.at.
Οσων αφορα το σχολειο τωρα, προκειται για το Αμερικανικο κολλεγιο(Pierce College). Οριστε και το email τους pierce@acg.edu, και gymnasium@acg.edu. ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!!!!!!!!!1

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Αστείες Ελληνικές εικόνες!(Για να χαλαρωσουμε λιγο;-Ρ)

Το μήνυμα είναι σαφές! Απόλυτα!Και μετά άντε να ψάχνεις βενζινάδικο...Η ωργοί δαιν κρίββαιται αιδώ στιν ΑιλάδαΓια βυζάκια κανείς;Ο ψητάς και ο τυλιγματάς είναι απαραίτητοι σε μια σουβλακερί...Οδηγίες για καζανοτραβήγματα...This is a server! Never shut down!Αυτό είναι πρωτοσέλιδο!Οκ!Ευχαριστούμε για το κέρασμα!Δεν λέει αν είναι χρησιμοποιημένος ή καινούργιος...
Το ειδαμε στο Τεφτερι

Της Εκαλης και οι τρομοκρατες;


Οπως διαβασα σε καμποσα blogs και οπως ακουσα σε καποια δελτια ειδησεων οι τρομοκρατες που επιασε η Αστυνομια(αυτοι οι τυπαδες με τις στρακαστρουκες μεσα στα κουζινικα, που ειχαν και ενα εντυπωσιακο ονομα, κατι με φωτιες και πυρηνες αλλα δεν το θυμαμαι ακριβως) ηταν λεει ευκαταστατης οικογενειας(τυχαιο παλι και αυτο;) .Η δε μανα τους δηλωσε οτι ηταν και του Αρσακειου. Συντροφοι στον αγωνα εναντια στον καπιταλισμο και στο κεφαλαιο ηταν και αυτοι. Το πρωι τρομοκρατες(ή μαλλον πορδο-τρομοκρατες) και το βραδυ ακουμπαμε 1000 ευρα στο Ακρωτηρι ακουγοντας νταμπα-ντουμπα μουσικη!Πολυ αγωνας ρε συντροφοι κουραζομαι και μονο που τον ακουω.
Την παρουσα αναρτηση την εκανα επειδη καποιοι λενε οτι ολα αυτα περι κουκουλοφ(λ)ορων αναρχοτρομοκρατων και αριστερων με δεξιες τσεπες απο την Εκαλη και την Κηφισια τα βγαζουμε απο το μυαλο μας και οτι δεν στεκουν. Μαλλον εσεις δεν στεκετε γενικοτερα.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Oι ψευτομακεδόνες και τα σκουλήκια του Ουράνιου τόξου δίνους γραμμή να ψηφιστούν οι Οικολόγοι Πράσινοι


Στον συνδυασμό των Οικολόγων στο νομό Πέλλας ,στέλεχος του Ουράνιου τόξου.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος, για τον οποίο οι εθνικά Μακεδόνες θα πρέπει να ψηφήσουμε τουςΟικολόγους Πράσινους: ο σημαντικότερος λόγος είναι ότι έχουν ως υποψήφιο βουλευτή στη λίστα τους για τον νομό Πέλλας, τον Γιώργο Κωνσταντίνου, έναν εθνικά Μακεδόνα ακτιβιστή για την οικολογία, τα δικαιώματα των Μακεδόνων και μέλος για πολλά χρόνια του ΕΕΣ-Ουρανιο Τόξο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ
http://belomorskamacedonia.blogspot.com/2009/09/2009.html#comments

Πηγή:vendeta

το ειδαμε στο Hellenic Revenge

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Αποτέφρωσαν τα γραφεία του ΡΕΣΑΛΤO


Τα τάγματα των κουκουλοφόρων του νέου φασισμού αποτέφρωσαν τα γραφεία του ΡΕΣΑΛΤΟ.

Σήμερα 22 Σεπτεμβρίου στις 5 το απόγευμα 100 κρανιοφόροι πλημμύρισαν την Πλατεία Εξαρχείων!!!

15 κρανιοφόροι με δύο βαριές επί μία ώρα κτυπούσαν μανιασμένα για να σπάσουν την πόρτα ασφαλείας των γραφείων.

Και οι αστυνομικοί που βρισκόντουσαν λίγα μέτρα μακριά δεν …πήρανε είδηση!!!

Αφού σπάσανε τις πόρτες μπήκανε στα γραφεία και έσπασαν κυριολεκτικά τα πάντα, μέχρι τα πλακάκια και τα ντουβάρια των τοίχων…

Μετά έβαλαν φωτιά και ολοκλήρωσαν το φασιστικό έργο τους.

Έφυγαν ανενόχλητοι αρπάζοντας και το κομπιούτερ…

Άφησαν και την υπογραφή τους: Την προκήρυξή τους.

Διαβάστε το φασιστικό "ήθος" και "ύφος":

«
Τη στιγμή που η ελληνική δημοκρατία αποπειράται νʼ αντιμετωπίσει τʼαδιέξοδά της με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ο κατασταλτικός βραχίονας της, η ελληνική αστυνομία συνεχίζει να εξαπολύει καθημερινά πογκρόμ εναντίον των μεταναστών και των προσφύγων. Εκκενώσεις κτιρίων, έλεγχοι, απελάσεις, συλλήψεις, ξυλοδαρμοί, βιασμοί και δολοφονίες βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη του πολέμου εναντίον των κολασμένων του καπιταλιστικού κόσμου.
Στο πλευρό του θεσμισμένου κρατικού ρατσισμού συστρατεύονται διαφόρων ειδών καθάρματα: από τους παρακρατικούς νεοναζί και τους λαϊκιστές φασίστες μέχρι τους έφεδρους και τους καταστηματάρχες των φασιστό-«επιτροπών κατοίκων». Αλλά όχι μόνο αυτοί…σα νέοι δωσίλογοι, διάφοροι τσολιάδες-αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, μηρυκάζουν μέσα από έντυπα (σαν το Ρεσάλτο) και ιστοσελίδες (σαν το patari.org) το ρατσιστικό λόγο, πηγαίνουν χέρι χέρι με τα σύγχρονα τάγματα ασφαλείας και ξερνάνε το εθνικιστικό και σοβινιστικό δηλητήριο τους.
Μέσα σʼ αυτήν την πολεμική συνθήκη καθένας επιλέγει τη θέση μάχης που του αναλογεί. Κανένας δε βρίσκεται στο απυρόβλητο και ο καθένας θα πρέπει νʼαναμένει τις συνέπειες των λόγων και των πράξεων του.
Έτσι λοιπόν, επιλέξαμε να επιτεθούμε στις 22.09.09 στα γραφεία του μηνιαίου περιοδικού Ρεσάλτο το οποίο έχει προπαγανδίσει διάφορες φασιστοσυνάξεις, όπως αυτή της 9ης Μάη στην Ομόνοια και την αντίστοιχη αυριανή στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα.
ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΑΠʼ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΣΤΕ, ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ!
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ!

επιτροπές κατοίκων από γειτονιές της Αθήνας»

ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ αν πιστεύουν τα ενεργούμενα των μυστικών υπηρεσιών ότι θα τρομοκρατήσουν το ΡΕΣΑΛΤΟ.

Θα επανέλθομε…



Σχολιο: Προκειται για τους γνωστους δημοκρατικους τροπους των Εξαρχειων και της αναρχοκουλτουρας. Ο,τι δεν μας αρεσει πρεπει να καταστρεφεται και να καιγεται. Μετα εμεις ειμαστε φασιστες και Χουντικοι!

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Συγχαρητηρια παιδια!


Πολλα συγχαρητηρια αξιζει η Εθνικη Ελλαδος στο μπασκετ που καταφερε και κατεκτησε το χαλκινο μεταλιο στο Ευρωμπασκετ της Πολωνιας, αφου επικρατησε της Σλοβενιας με 57-56 στον μικρο τελικο. Μια νεα ομαδα, με καινουρια προσωπα, καινουριο προπονητη και πολλες απουσιες που ξεκινησε του τουρνουα με ερωτηματικα και αμφισβητησεις, αλλα τελικα καταφερε να παρει το χαλκινο μεταλιο το οποιο στις καρδιες μας θα ειναι χρυσο. Θερμα συγχαρητηρια αξιζουν και στα αδερφια μας απο τη Σερβια που κατεκτησαν το αργυρο μεταλιο αλλα και στην πρωταθλητρια πλεον Ισπανια του μεγαλου Παου Γκασολ(MVP της διοργανωσης) που απεδειξε οτι στην Ευρωπη ειναι δυο κλασεις πανω απο τις υπολοιπες ομαδες. Ιστορικες στιγμες για το Ελληνικο μπασκετ λοιπον το οποιο συνεχιζει να κερδιζει ποντους(στην καλυτερη πενταδα του Ευρωμπασκετ βρεθηκαν 2 παικτες που αγωνιζονται στο Ελληνικο πρωταθλημα, ο Βασιλης Σπανουλης(Παναθηνα'ι'κος) και ο Μιλος Τεοντοσιτσ(Ολυμπιακος)).
ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ. ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Τα παραμύθια και η αρωστημένη φαντασία ενός μπολσεβίκου

δειτε το βιντεο:
το ειδαμε στο site της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Αλλη μια επιδειξη της "δημοκρατικοτητας" και της "ελευθεριας" τις οποιες πρεσβευει η Αριστερα της καφριλας. Ο κυριος Λαμπρου, υποψηφιος βουλευτης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α οπως θα ειδατε και στο βιντεο δεν θελησε να κατσει να συζητησει και να ακουσει την αποψη της αλλης πλευρας. Ο Λαμπρου ειναι υποψηφιος βουλευτης, ειναι ενας ανθρωπος ο οποιος αν εκλεγει θα πρεπει να ειναι στα βουλευτικα εδρανα και να ακουει και την αντιθετη πλευρα οποια και να ειναι αυτη. Αυτος ο "κυριος" αφου ειπε οτι δεν μιλαει με ηγετες συμμοριων, οπως ο Μιχαλολιακος στη συνεχεια απλα εφυγε. Δηλαδη αν με το καλο(ή το κακο) αυτος ο τυπας βρεθει μεσα στη Βουλη και ακουσει κατι που ειναι εκτος της σφαιρας της ιδεολογιας του τι θα κανει;Θα φευγει; Και αν υποθεσουμε οτι η Χρυση Αυγη καταφερει και μαζεψει 3% στις εκλογες και μπει στη Βουλη τι θα κανουν οι βουλευτες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα την κοπανανε και αυτοι ομαδικως; Σαν να λεμε οτι θα γυρνανε την πλατη σε ενα κομμα το οποιο θα εχει εκλεγει απο τον Ελληνικο λαο και κατ'επεκταση και σε οσους ψηφισαν αυτο το κομμα; Εμενα δεν μου ακουγεται και πολυ δημοκρατικο αυτο. Μου ακουγεται πιο πολυ σαν παιδιαστικη αντιμετωπιση ενως θεματος απο ενα μικρο παιδακι, που επειδη αυτο θελει να παιξει κρυφτο ενω η παρεα του θελει να παιξει τυφλομυγα αυτο αποχωρει θυμωμενο για το σπιτι του. Ευγε δημοκρατη μου!
Βεβαια κυριοι, ο τυπακος αυτος ειπε οτι δεν θελει να μιλαει με ανθρωπους που δερνουν μεταναστες και κουβαλανε μαχαιρια μαζι τους κλπ Ενταξει,δικαιωμα του. Οταν οι κουκουλοφοροι και οι και οι καφροι αναρχικοι του indymedia και των Εξαρχειων κουβαλανε πετρες, λοσταρια και μολοτωφ στο βρωμικα σακιδια τους ειναι καλα; Οταν θελετε "κυριε" Λαμπρου να μιλησετε για συμμοριες και μαχαιροβγαλτες της Χρυσης Αυγης, θα μιλατε επισης και για τους κουκουλοφορους τυπαδες απο τα Εξαρχεια με τις μολοτωφ που βαρανε τους κατοικους του Αγιου Παντελεημονα οταν διαμαρτυρονται για τους βρωμομεταναστες της περιοχης τους, θα μιλατε επισης και για τις συμμοριες μεταναστων με τα τσεκουρια και τις κατανες στο γκετο της Ομονοιας, και για τους συμμοριτες-τρομοκρατες τεκνα στελεχων του κομματος σας που κουβαλανε μαζι τους σιδερικα και χειροβομβιδες και ληστευουν τραπεζες(ονοματα δεν λεμε οικογενειες δεν θιγουμε). Αλλα ειμαι σιγουρος αγαπητε μου, οτι με ολους αυτους που ανεφερα θα καθοσουν να μιλησεις, αλλα οχι με τον Μιχαλολιακο. Ωραιος εισαι!
ΥΓ Μην μου γραψετε μαλακιες στα σχολια οτι ειμαι φασιστας, ναζιστης, Ελληναρας κλπ τα αποδεχομαι ολα ;-Ρ γι'αυτο μην κουραζεστε γραφοντας και διαβαζοντας οσα γραφω. Ετσι και αλλιως δεν προκειται να σας απαντησω(μαθαινω απο τον Λαμπρου παντως δεν μπορειτε να πειτε).

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Λακης, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και τα παιδια!

Αφιερωμενο σε ολα τα "παιδια" και τους ψηφοφορους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Το ειδαμε στο Υγρο Πυρ

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

Greek-kill-lish: η χαρά του ανορθόγραφου[1]

Σκέψεις για τα greeklish, την «αγγλοσαξοποίηση» της ελληνικής γλώσσας και τη γλωσσική ρύπανση του διαδικτύου.
Αγαπάς την ελληνική γλώσσα; Τότε γιατί γράφεις αλαμπουρνέζικα;Προτείνω, από δω και μπρος

τα «Greeklish» να τα λέμε

«Greek-kill-lish»

ως φόρο τιμής στο καλό που κάνει αυτή η “trendy” γραφή

στη γλώσσα των Ελλήνων!


Θα έχουν βέβαια προσέξει, όσοι από εμάς μπαίνουν συχνά στο διαδίκτυο, ότι σε αυτήν την ηλεκτρονική «κοινωνία» τείνει να καθιερωθεί η γραφή της ελληνικής γλώσσας με λατινικούς χαρακτήρες που φέρει το κακόηχο όνομα “greeklish”. Η ελληνική γλώσσα, όπως την ξέραμε και τη γράφαμε ως λαός αιώνες τώρα, οδεύει προς το μουσείο των απολιθωμάτων. Κι αυτό, διότι η χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του ίντερνετ αυξάνει συνεχώς, καθώς είναι, πλέον, απαραίτητο εργαλείο επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων, μόρφωσης.

Πώς ξεκίνησε, όμως, αυτή η μιμητική συνήθεια και γιατί διαδόθηκε τόσο πολύ; Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που άρχισε η διάδοση του ίντερνετ (αρχικά στο εξωτερικό και κατόπιν και στην Ελλάδα) οι πιο φανατικοί χρήστες των νέων αυτών μέσων διαπίστωναν στέλνοντας μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) ότι κάποιοι (και όχι όλοι οι) υπολογιστές δεν αναγνώριζαν τις ελληνικές γραμματοσειρές. Γι’ αυτό, εφευρέθηκε η «greeklish». Έτσι, αντί να γράψεις: «Γειά σου φίλε. Τι κάνεις; Πως πάν’ τα κέφια;» έγραφες: «Geia sou file. Ti kaneiw? Pvw panta kefia?» ή κάτι παρόμοιο, διότι δεν υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος γραφής με αυτό το σύστημα αλλά ο καθένας γράφει όπως του κατέβει. Για παράδειγμα το «η» γράφεται «i», ή «h», το «ω» γράφεται «ο», «w» και «v» ενώ το «ς» γράφεται «s» αλλά και «w».

Η τεχνική λύση του προβλήματος αυτού ήταν και είναι απλούστατη: αρκεί ο χρήστης να πατήσει δεξί κλικ àencoding à Greek (Windows) και η ελληνική αλφάβητος αναγνωρίζεται από όλους. Βέβαια, και να μην ήταν τόσο απλή η λύση, θα έπρεπε να κόψουν το λαιμό τους οι εταιρείες υπολογιστών να βγάλουν προγράμματα και πληκτρολόγια που να προσαρμόζονται στη γλώσσα των Ελλήνων (και κάθε άλλου λαού), όπως έγινε με ταWindows που βγήκαν σε ελληνική έκδοση, δεν υποχρεώθηκαν οι Έλληνες να ξεχάσουν τα ελληνικά. Δε προσαρμόζονται, κύριοι, οι γλώσσες των λαών στα οικονομικά συμφέροντα των εταιρειών. Η εταιρείες προσαρμόζονται στις απαιτήσεις των γλωσσών! Έχουμε χάσει κάθε λογική, μου φαίνεται.

Παρ’ όλα αυτά, αυτή η απλούστατη διαδικασία έμεινε «στα κρυφά» και εξακολούθησε να προβάλλεται ως δικαιολογία για τη γραφή greeklish το «ανθρωπιστικό» ενδιαφέρον προς όσους συνανθρώπους μας σε άλλα μέρη του πλανήτη τάχα «δεν καταλάβαιναν» το ελληνικό αλφάβητο. Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι αρχικά ο Η/Υ και το ίντερνετ ήταν πιο προσιτά σε κάποιο βαθμό σε ανθρώπους χαμηλότερης μόρφωσης, λόγω του ότι δυστυχώς συμβαίνει οι πιο καλοί ομιλητές της γλώσσας μας να είναι και οι πλέον αδαείς περί τα ηλεκτρονικά. Κατά συνέπεια, αν σε κάποιοforum συζητήσεων έλεγε κάποιος «μα, γιατί δε γράφετε με ελληνικό αλφάβητο;» θα έπαιρνε την κοφτή απάντηση “Grafe esy opvs theleis, kai meis tha grafoyme greeklish”.

Ο μιμητισμός είναι ίδιον πολλών νεοελλήνων, δυστυχώς, και αυτό φαίνεται πανεύκολα, τόσο από το μορφωτικό επίπεδο της κοινωνίας μας, όσο και από το γεγονός ότι άναρθρες κραυγές ημιπρωτόγονων τηλεκανίβαλων όπως «Άντε Γειά…», «Τι λες τώρα!», ή «Georgiu speakin» έγιναν μέσα σε λίγες εβδομάδες κτήμα εκατομμυρίων Ελλήνων!Eνώ αντίθετα, αν ρωτήσεις κάποιον, ποιος είπε τη φράση «Σκοπός μου ήτο να ωφελήσω το Γένος μου» θα εκπλαγείς από το γεγονός ότι κάποιος mr Georgiu (που κατά τα άλλα μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής και αστείος) έχει περισσότερη επιρροή με τα (κενο)λεγόμενά του από τον μεγάλο μας διαφωτιστή και εθνομάρτυρα, Ρήγα Βελεστινλή.

Έτσι, περνώντας τα χρόνια, αυτή η κατάσταση έγινε τόσο πολύ «trendy» και μιμητική μόδα που η αρχική «κοφτή» απάντηση μετατράπηκε σε απίστευτο θράσος. Οι λίγοι αμόρφωτοι, συνεπικουρούμενοι από παρά πολλούς αδιάφορους ωχαδερφιστές, επέβαλαν τη σκοταδιστική γραμμή τους σε ολόκληρη τη δημοκρατία του διαδικτύου. Πλέον, εάν τολμήσει κάποιος να μπει σε κανένα φόρουμ και να πει «Ρε παιδιά, γράψτε σε ελληνικό αλφάβητο. Την ελληνική γλώσσα μιλάμε» το πιο πιθανό, αν δεν τον πετάξουν αμέσως εκτός συζήτησης, είναι να λάβει την απάντηση «An de grafeis greeklish, fyge apo ayto to forum». Πρόσφατα, κάποιος που τόλμησε να συμβουλέψει να γράφουμε με ελληνικό αλφάβητο πήρε την εξής απάντηση: «na sykotheis na fygeis apo ayth th xvra!». Απίστευτο κι όμως αληθινό!

Τα greeklish, λοιπόν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πιθηκίστικο έκτρωμα, που δεν έχει καμία άλλη χρησιμότητα, παρά μόνο σε ακραίες περιπτώσεις π.χ. σε κινητά. Για παράδειγμα, ο γράφων έκανε το λάθος να αγοράσει γερμανικό κινητό, με το οποίο για να γράψεις σε μήνυμα το γράμμα «Ω» έπρεπε να πατήσεις 25 φορές το γράμμα «Ο». Σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις που πρέπει να επικοινωνήσουμε με κάποιον και ξέρουμε ότι δεν θα καταλάβει ελληνικούς χαρακτήρες, γράφουμε (τότε και μόνο τότε) με λατινικούς χαρακτήρες από ανάγκη. (Ή γράφουμε αγγλικά, γαλλικά κτλ. Δόξα τω θεώ, οι έλληνες έχουμε έφεση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών - ξοδεύουμε αμέτρητα ευρώ για να μάθουμε εμείς και τα παιδιά μας, τέλεια άλλες γλώσσες, τη δική μας, όμως, τη γράφουμε και τη μιλάμε στο πόδι). Σε όλες τις άλλες, όμως, περιπτώσεις έχουμε ένα πανέμορφο αλφάβητο, το ελληνικό, που είναι το μόνο που μπορεί να αποτυπώσει επακριβώς την ελληνική γλώσσα!

Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το «ανθρωπιστικό» επιχείρημα: «Γράφουμε greeklish για να μας καταλαβαίνουν αυτοί που δεν αναγνωρίζουν το ελληνικό αλφάβητο» δε στέκει με τίποτα. Ε, τότε να γράψουμε Chinese-lish για να καταλαβαίνουν τα ελληνικά κείμενα οι Κινέζοι, Georgian-lish για τους Γεωργιανούς, Finn-lish για τους Φινλανδούς, και Scotch-lish για τους Σκωτσέζους.

Φανταστείτε, δηλαδή, οι Άγγλοι εξεταστές στο Lower/Proficiency να έλεγαν στους έλληνες υποψήφιους: «α, ντεν μπορείτε με τίποτα να thυμηthίτε, mr Papadopulos, πώς γράφεται η λέξη knighthood; Ε, ντεν πειράζει, γράφτε τηbrit-lish, δηλαδή naithud!». Ο mr Papadopulos, σε αυτήν την περίπτωση το βουλώνει και δέχεται να απορριφθεί από τους Άγγλους, γιατί δεν κατάφερε ποτέ να μάθει τη λέξη knighthood, αλλά, όταν μπαίνει στο διαδίκτυο, ζητά να τσακίσουμε την ελληνική γλώσσα για αυτούς που δεν μπορούν ή δε θέλησαν ποτέ να εξοικειωθούν με τη λέξη «εξοικείωση» (ή γιατί στο Las Vegas τα πληκτρολόγια δεν έχουν Θ, Ω, Ψ κτλ) και επιμένει «ανθρωπιστικά» να τη γράφει “e3ikiosi”! Enan toixo na xtyphso to kefali moy! (μτφρ: έναν τοίχο, να χτυπήσω το κεφάλι μου).

Πέραν, όμως, από το «ανθρωπιστικό», υπάρχει και το έτερον λαμπρόν επιχείρημα: «Μα, ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και της απλοποίησης. Τώρα πια δεν υπάρχει λόγος να γράφουμε «Ω» αλλά μόνο «Ο» γιατί πλέον δεν υπάρχει η διαφορά μακρών – βραχέων της αρχαίας ελληνικής». Το επιχείρημα αυτό διατίθεται σε πολλές «εκδόσεις»: υπάρχει και η θεωρία «γράφω greeklish, γιατί βαριέμαι να γράφω τόνους». Με τον πληθυντικό «τόνους», ο εν λόγω βαριεστημένος Νεοέλληνας εννοεί τον ένα και μοναδικό τόνο της ελληνικής! Ο ίδιος θιασώτης του παραπάνω «επιχειρήματος», όμως, ως, πιθανότατα, γαλλομαθής, μόλις μπει σε κάποιο γαλλικό φόρουμ συζητήσεων και δε γράψει και τους 4 τόνους της γαλλικής (οξεία, βαρεία, περισπωμένη και trëma), θα δεχτεί να τον κάνουν ρεζίλι για το βιασμό της γαλλικής και να τον πετάξουν εκτός φόρουμ, αδιαμαρτύρητα. Ως ομιλητής της ελληνικής γλώσσας, όμως, πετάει αυτός έξω όσους τολμούν (γιατί περί τόλμης πρόκειται πλέον) να προσπαθούν να γράφουν σωστά την ελληνική γλώσσα.

Το επιχείρημα της φωνητικής γραφής δε στέκει, διότι η διαφορετική προφορά μακρών – βραχέων έχει πάψει να υφίσταται στην ελληνική εδώ και περίπου 2000 χρόνια. Όμως, εφόσον γράφουμε με ιστορική ορθογραφία, δηλαδή, «πιάνω» με «ω» διότι έτσι γραφόταν (<αρχ. δωρ. «πιάζω») και έτσι γράφονται τα ρήματα, με «ω». Αλλιώς πώς θα το ξεχωρίζουμε από το «πιάνο» που σημαίνει μουσικό όργανο; Μπορούμε, στη φωνητική ορθογραφία να γράψουμε «πιάνο» ή «piano» αλλά τότε δεν θα ξέρουμε από πού προέρχεται η λέξη και ποια ακριβώς λέξη είναι ούτε τι σημαίνει. Η ιστορική ορθογραφία είναι ένα από τα ουσιώδη εκείνα στοιχεία που δίνουν σε ένα κείμενο το χαρακτήρα «ελληνικό» και το κάνουν να μην συγχέεται και να περνιέται για αγγλικό, γαλλικό, τουρκικό κτλ. Και όταν μιλάμε για γραπτό λόγο, είναι το ουσιωδέστερο.

Κι εξάλλου προσέξτε: αν επρόκειτο για φυσική εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας που απαιτούσε την απλούστευση όλων των φωνηέντων, τότε οι οπαδοί της greeklish θα έγραφαν αυθόρμητα έχοντας καταργήσει τα «μπερδεμένα» φωνήεντα. Κάτι τέτοιο απλούστατα δε συμβαίνει. Και ιδού η απόδειξη.

Το παρακάτω κείμενο είναι τυπικό δείγμα γραφής greeklish. Το κείμενο αποτελεί και ένα είδος «απολογητικής» για ποιο λόγο πρέπει να γράφουμε “greeklish”. Απολαύστε το:

«Re paidia, eseis (pou opos idi anaferame) xerete kai 5 grammata[2], luste [3] mou mia akomi aporia:

Poio einai to sosto?? Orthopedikos i orthopaidikos? Telika pos na to grafo me epsilon i ai ? [4] Mia to vlepo me ti mia orthografia kai mia me tinalli. Mipos einai kai i duo sostes opos to abgo
kai augo??

myrtle min mou kaneis pali paratirisi. to xero oti einai to pio logiko otan kano erotiseis[5] gia tin elliniki glossa na xrisimopoio elliniko alfavito, alla den grafoume kai panellinies.

---------------

Fovamai oti oute stis panellinies eixa grapsei polu kala an kai oi diorthotes itan uper to deon epieikeis mazi mou Aplos ekei eixa xrisimopoiisei ellinikoalfavito mia kai imoun ipoxreomenos Edo den eimai! Den nomizeis ki esu oti einai pio aplo na xrisimopoioume to latiniko??? Eilikrina den katalavaino giati to vlepeis periergo?

An auti i glossa (εννοεί τα greeklish) den ipirxe[6] opos les, den tha isoun se thesi na mou apantiseis. Profanos[7] kai uparxei. Einai mia anepisimi men, iparkti de glossa. H mallon tropos grafis. Einai i pio trani apodeixi[8] oti ta ellinika tha eprepe na grafontai aplopoiimena (en meri mefonitiki[9] grafi). Einai xaraktiristiko oti oi perissoteroi epilegoume ta greeklish[10] mia kai simferoun apo pleuras[11] xronou kai eukolias grafis. Giati na xrisimopoioume enan tropo grafis pou isterei se xristikotita? Ta greeklish einai o emmesos[12] tropos na aplopoiisoume tin elliniki grafi. Eno den mas aresei na diavazoume kai na grafoume p.x. "ινε" (είναι) to "ine" den mas enoxlei toso[13]. Aplopoioume diladi ton tropo pou grafoume gia na ton kanoume poio xristiko. Auto den eimaste akomi etoimoi na to kanoume me ellinikous xaraktires. Kruvomaste[14] loipon piso apo tous latinikous oste na kanoume tin zoi mas pio apli».

Όπως εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει, ο παραπάνω ένθερμος θιασώτης της «greeklish» ακολουθεί την κανονική, την ιστορική γραφή της ελληνικής, κρύβοντας τα λάθη του πίσω από λατινικούς χαρακτήρες και ονομάζοντας ένα τέτοιο έκτρωμα «απλοποιημένη» και «φωνητική γραφή» της ελληνικής γλώσσας!

Παρακαλώ, τον αναγνώστη να προσέξει, κατά την περιήγησή του στο διαδίκτυο, και το εξής αποκαλυπτικό φαινόμενο, που αποτελεί μία επιπλέον παρενέργεια αυτής της αλλόκοτης γλωσσικής «λοίμωξης» της ελληνικής (πιθανόν να συμβαίνει και σε άλλες «απομονωμένες» και με λίγους ομιλητές[15]γλώσσες, δυστυχώς, όμως, δεν έχω στοιχεία για κάτι τέτοιο): τα κείμενα των περισσοτέρων χρηστών της “greeklish” παρουσιάζουν έντονα σημάδια «αγγλοσαξοποίησης» (άλλη μία απόδειξη ότι πρόκειται για εξωτερικά επιβαλλόμενο μιμητισμό και όχι για εκ των ένδον μεταβολή της γλώσσας) σε βαθμό που καμιά φορά είναι αδύνατο να αποφανθείς με βεβαιότητα περί του αν πρόκειται για κείμενο ελληνικό. Πολλές φορές, τα ελληνικά που προκύπτουν από μία τέτοια τερατώδη μειξογένεση τείνουν να προσομοιάζουν σε μία ελληνο-αγγλική γλώσσα «πίτζιν»,[16] δηλαδή, ένα υβριδικό γλωσσικό κατασκεύασμα που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει καμία χρησιμότητα, αλλά αποτελεί συνέπεια μιμητικής εξάπλωσης και ανέλπιστης επιτυχίας ενός γελοιωδέστατου αρχικού μύθου-παρεξήγησης: ότι, δηλαδή, τα greeklish καλούνται, τάχα, να καλύψουν τεχνικές ανάγκες ή να διευκολύνουν το γράφοντα.

Ο ίδιος, για παράδειγμα, «γκρικ-ληστής»,[17] γράφει κείμενα που περιέχουν τόσες «αγγλοσαξονικές» ατάκες, κατά κύριο λόγο Χολιγουντιανής προέλευσης, που δεν ξέρεις αν σου απευθύνει το λόγο Έλληνας συνομιλητής ή 15χρονο σχολιαρόπαιδο από το Las Vegas (βρε τι μου φταίει το LasVegas;). Σε ένα κειμενάκι μόλις 5 αράδες σε αφήνει άναυδο ο καταιγισμός «trendy» αγγλοσαξοχολιγουντιανών εκφράσεων : “Spare us” “As simple as that” “Take it or leave it” κτλ. Βέβαια, δε φταίει απολύτως ο ίδιος. Διότι, γράφοντας greeklish είναι πολύ εύκολο να μη μπορείς να θυμηθείς αν το κείμενο που είχες ξεκινήσει να γράφεις ήταν στα ελληνικά ή στα «αγγλοσαξονικά» (χρησιμοποιώ αυτόν τον όρο για να περιγράψω την παγκοσμιοποιημένη «έκδοση» της αγγλικής γλώσσας). Άρα, η γραφή greeklish είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το φαινόμενο της λεξιπενίας, της αγγλοσαξοποίησης της ελληνικής[18] και του γλωσσικού μιμητισμού που χαρακτηρίζει πολλούς από τους νεοέλληνες και έχει άμεση σχέση και με τον προφορικό μας λόγο.[19]

Και κάτι άλλο ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο. Ο ίδιος που γράφει greeklish τη μία στιγμή και δημοσιεύει ένα κείμενο απαράδεκτο, ασφυκτικά γεμάτο ορθογραφικά, συντακτικά και νοηματικά λάθη, μπροστά στο οποίο ακόμη και τεφτέρι μπακάλη περασμένων δεκαετιών θα θύμιζε δοκίμιο, όταν τύχει να γράψει σε ελληνικό αλφάβητο, παρουσιάζει ένα κείμενο εντελώς διαφορετικό. Άλλη μία αρνητική συνισταμένη της greeklish. Και τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο να βάζαμε να γράψει greeklish, το αποτέλεσμα θα ήταν «γλωσσική ρύπανση». Θεωρείτε τον εαυτό σας καθαρό και νοικοκυρεμένο; Φανταστείτε να σας έβαζαν σε ένα ετοιμόρροπο γιαπί γεμάτο βρωμιές και σκουπίδια. Τι προδιάθεση θα είχατε για να το διατηρήσετε καθαρό; Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα greeklish.

Με τα greeklish, δηλαδή, χάνεται η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο προσεγμένο και το τσαπατσούλικο, το καθαρό και το βρόμικο, το καλογραμμένο κείμενο και το μπακαλόχαρτο που αποτελεί οπτική ρύπανση. Το κακογραμμένο, το προχειρογραμμένο γίνεται ίδιο ακριβώς με το προσεγμένο. Καμιά φορά και ανώτερο. Ας το δούμε όμως αυτό με ένα μικρό παράδειγμα. Ιδού ένα τυχαίο κείμενο της νέας ελληνικής:

Κείμενο 1: (με όχι πολλά λάθη, ένα σχετικά καλογραμμένο και οπτικά ευανάγνωστο κείμενο, που τηρεί απλώς τους στοιχειώδεις κανόνες της ελληνικής γλώσσας)

Ο μιμητισμός είναι ίδιον πολλών νεοελλήνων, δυστυχώς, και αυτό φαίνεται πανεύκολα, τόσο από το μορφωτικό επίπεδο της κοινωνίας μας, όσο και από το γεγονός ότι άναρθρες κραυγές ημιπρωτόγονων τηλεκανίβαλων έγιναν μέσα σε λίγες εβδομάδες κτήμα εκατομμυρίων Ελλήνων! Δεν είναι και τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε.

Κείμενο 2: το ίδιο κείμενο γεμάτο λάθη και μιμητικές αγγλο-σαξο-χολιγουντιανές εκφράσεις γραμμένο στα ελληνικά, για το οποίο ο συντάκτης του θα δεχόταν μάλλον όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια και θα το απέσυρε μέσα σε λίγα λεπτά:

Ο μημητισμός είναι ιδιων πολόν νεοελίνoν διστιξός και αφτό φένετε panefkolacome on man, big deal -τοσο από το μορφοτικό επιπέδο τις κινονιας μας οσο και από το γέγονος (and thats a fact) ότι άναθρες κραβγές ιμιπροτόγονον tv stars έγιναν within a few weeks κτίμα εκαττομιρίον Ελίνων, so what? Δε είνε και τοοσο δίσκολο να το καταλαβουμαι, it’s a piece of cake.

Πώς σας φάνηκε; Φριχτό, ε; Μη φοβάστε όμως. Πλέον, με τα greeklish, έχετε τη δυνατότητα να γράψετε το ίδιο απαράδεκτο κείμενο, το γεμάτο πάσης φύσεως ορθογραφικά, συντακτικά και νοηματικά λάθη, αυτή τη γλωσσική πετρελαιοκηλίδα, χωρίς κανείς να σας πει το παραμικρό και χωρίς να νιώσετε ούτε ίχνος ντροπής για το βιασμό της ελληνικής γλώσσας. Απολαύστε το:

Κείμενο 3:

O mhmhtismos eine idivn polon neoelinon distixos kai afto fenete panefkola – come on man, big deal - easily toso apo to morfotiko epipedo tis kinonias mas oso kai apo to gegonos (and that’s a fact) oti ana8res krabges imiprotogonon tv stars egine, within a few weeks ktima ekattomirion Elinon, so what? De eine kai tooso diskolo na to katalabumai, it’s a piece of cake.

Αν αποφασίσετε να γράψετε κείμενο της μορφής Κείμενο 1, μπορεί και να κατηγορηθείτε ότι γράφετε κείμενα χάριν εντυπωσιασμού, ότι είστε ένας ακόμη διανοουμενίσκος της λούμπεν ελιτιστικής τάξης των «μορφωμένων» (κι αυτό επειδή προσπαθείτε να γνωρίζετε και να τηρείτε τους βασικούς κανόνες γραμματικής και ορθογραφίας που μαθαίνουν τα παιδάκια στην Γ’ δημοτικού).

Αν κάποιος αποφασίσει να γράψει κείμενο της μορφής Κείμενο 2, τότε μάλλον πάσχει από «αφασία του Broca»[20].

Όσο για το κείμενο της μορφής Κείμενο 3, είναι η καθιερωμένη μορφή γραφής στο ίντερνετ! Όταν γράφεις κείμενα αυτής της μορφής (;) θεωρείσαι “trendy[21], μοδάτος, γκλαμουράτος, “in”. Και αποκτάς αυτομάτως τόσο μεγάλη γλωσσο-γκλαμουριά, που έχεις τη δυνατότητα να επικρίνεις και να λογοκρίνεις τους καημένους που επιμένουν να γράφουν ακόμη κάπως σωστά ελληνικά.

Τώρα που έχουμε ηλεκτρονικούς κειμενογράφους με αυτόματο ορθογραφικό έλεγχο (π.χ. Ms Word), ηλεκτρονικά λεξικά που με ένα κλικ μπορούμε να δούμε αν η λέξη που γράψαμε είναι σωστή, τώρα βρήκαν κάποιοι να επανακαλύψουν τον τροχό και να απαιτούν να τους χορηγηθεί τιμητικό δίπλωμα γι’ αυτή τους την «καινοτομία»;

Εάν, τώρα, πάμε στην περίπτωση του chat (=κουβεντούλα), εκεί η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Αν μπείτε σε ένα chat-room (=δωμάτιο συζητήσεων) και παρακολουθήσετε τις συζητήσεις, η ροή ερωταποκρίσεων είναι τόσο αστραπιαία που κάνει τον μη εξοικειωμένο χρήστη του διαδικτύου να μην τολμά να συμμετάσχει σε κάποια συζήτηση.

Είναι γεγονός ότι στα chat-room (και όχι rooms, δε γράφω αγγλικά αλλά ελληνικά) ο λόγος θυμίζει έντονα βιαστική τηλεφωνική συνδιάλεξη. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για τηλεφωνικό κουτσομπολιό (με όλα τα απίστευτα ορθογραφικά, συντακτικά και νοηματικά λάθη που αυτό συνεπάγεται) μεταφερμένο σε γραπτό λόγο. Και αυτό, βέβαια, έχει την εξήγησή του: κάποιος που μπαίνει σε ένα chat room δε μπαίνει ούτε για να βγάλει λόγο ούτε για να γράψει «Έκθεση» για τις Πανελλαδικές. Μπαίνει για να χαλαρώσει, να πει τη μπούρδα του ή την εξυπνάδα του, να γνωρίσει άτομα του αντίθετου φύλου κτλ, γενικά για να επικοινωνήσει (ακόμη και να κάνει e-sex). Κι αυτό το κάνει πίσω από ψευδώνυμα που του δίνουν τη χαρά της βακχικής μεταμόρφωσης σε κάτι άλλο από αυτό που είναι και της απόλυτης ελευθερίας να πει ό,τι του κατέβει, χωρίς κανείς να τον λογοκρίνει. Κι όλα αυτά είναι απολύτως θεμιτά και μάλιστα αποτελούν κατά τη γνώμη μου, έναν από τους λόγους που το ίντερνετ έχει μπει τόσο βαθιά στις ζωές μας. Άρα είναι στοιχεία γόνιμα και θετικά. Όποιος έχει κάνει chat στο διαδίκτυο, έχει σίγουρα περάσει καλά, γιατί το chat είναι άμεση επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας, χωρίς ηθικούς, κοινωνικούς, φυλετικούς ή άλλους φραγμούς.

Ως προς την ελληνική γλώσσα, όμως, πιστεύω ότι στα chat συντελείται η μεγαλύτερη αλλοίωση της γλώσσας μας. Και το χειρότερο, δε βλέπω καμία βελτίωση στο άμεσο μέλλον. Η κατάσταση εκεί φοβάμαι πως είναι, δυστυχώς, μη αναστρέψιμη.

Σε τελική ανάλυση μήπως ένας από τους βασικότερους λόγους για να γράφουμε σε ελληνικό αλφάβητο είναι για να διαφημίζουμε τη γλώσσα μας, τον πολιτισμό μας, την ιδιαιτερότητά μας; Όταν μπαίνουμε σε ένα ξένο φόρουμ, αμέσως καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ρωσικό από το κυριλλικό αλφάβητο. Εμείς γιατί δεν είμαστε περήφανοι για μία ακόμη ειδοποιό διαφορά μας από τους άλλους λαούς, το ελληνικό αλφάβητο; Γιατί οφείλουμε να καμαρώνουμε για τον Παρθενώνα, το Ζορμπά, το μπουζούκι και το souvlaki αλλά να ντρεπόμαστε για το ξεχωριστό[22] αλφάβητό μας, για κάτι που κανονικά θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι;

Ας δούμε, όμως, μερικά ακόμη λαμπρά παραδείγματα greeklish. Να ένα άλλο εξαίσιο δείγμα ελληνικής που κατέθεσε ως προσφορά στη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας (αρχίζει και μοιάζει η ελληνική κάτι σαν καρέτα-καρέτα) μία άλλη «απλουστεύτρια» της γλώσσας μας. Την παρακάτω ερώτηση έθεσε ως αφορμή για νέο θέμα συζήτησης:

«TI 8EVREITE SEXY ?»

Για να πάρει την κατάλληλη απάντηση από κάποιον που ένιωσε δέος μπροστά σε αυτό το εξαίσιο δείγμα (ή δήγμα;) ελληνικών:

«Σίγουρα όχι τα ελληνικά που γράφεις! Μα δε σου έμαθε κανένας ελληνικά, Ελλαινύτσα μου; Sexy ki opios 38ntexei 45na fexei»

Ο καημένος δεν μπόρεσε με το φτωχό του το μυαλό να αντιληφθεί ότι η Ελένη είχε πλέον προχωρήσει όχι μόνο σε απλοποίηση, αλλά και σε «αριθμοποίηση» της ελληνικής γλώσσας! Πήγε, με δική της πρωτοβουλία, την ελληνική ένα βήμα πιο μπροστά. Στο 800 π.Χ., πριν δηλαδή οι Έλληνες γράψουν για πρώτη φορά με ελληνικό αλφάβητο.

Ευτυχώς που δε ζει ο 3a8aw (μτφρ: Ψαθάς). Ευτυχώς!

Και κάποιος άλλος, όπως ήδη αναφέραμε, πιο φανατικός οπαδός αυτής της «πανέξυπνης» γραφής, ένιωσε το δίκιο να τον πνίγει όταν κάποιος τόλμησε να συμβουλεύσει κάποιον που κατακρεουργούσε την ελληνική γλώσσα να πάψει να γράφει σε greeklish και να αρχίσει να γράφει σε ελληνικό αλφάβητο:

“An de soy aresei h greeklish, na shkvtheis na fygeis apo ayth th xvra”.

Ουδέν σχόλιον!

Ø Φαντάζεστε τα Ρώσικα γραμμένα με λατινικό αλφάβητο; Τα αραβικά; Τα εβραϊκά; Για πείτε σε έναν Άραβα, σε ένα Ρώσο, σε ένα Εβραίο να αλλάξει τη γλώσσα του να δείτε τι θα σας απαντήσει…Ή για πείτε σε έναν Άγγλο να γράφει τη λέξη “knighthood” πιο απλά, δηλαδή “nitehud” ή τη λέξη “tough” να τη γράφει “taf” να δείτε τι θα σας απαντήσει…

Ø Γιατί ο αμόρφωτος άνθρωπος, που δεν είχε τη δυνατότητα να μάθει γράμματα και που ξέρει λίγες μόνο λέξεις, αλλά παρ’ όλα αυτά προσπαθεί να τις γράψει σωστά, είναι πολύ πιο «μορφωμένος» από όλους εμάς τους υπόλοιπους που λέμε «ωχ αδερφέ, δε βαριέσαι»

Ø Είσαι Έλληνας ή Έλυνας; Ηπειρώτης ή Ιπιρότις; Φοιτητής ή Φυτιτείς; Οδηγάς αυτοκίνητο ή Ωδυγάς αφτοκείνιτω;

Αν σε νοιάζει το πώς γράφονται αυτές οι λέξεις, γιατί να μη σε νοιάζει και για όλες τις άλλες;

Μία πρόβλεψη: όσο το ίντερνετ θα διευρύνεται και θα μπαίνουν σε αυτό ολοένα και περισσότεροι χρήστες, τόσο θα υποχωρεί αυτή η αναίτια μιμητική συνήθεια˙ αρκεί όλοι να ενημερωθούμε για μερικές αποσιωπημένες αλήθειες περί της «αλαμπουρνέζικης» αυτής εκδοχής της ελληνικής γλώσσας και γραφής.

Κάνω έκκληση προς όλους (όλους εμάς που μιλάμε και γράφουμε την ελληνική γλώσσα), να σταματήσουμε αυτήν τη μιμητική συνήθεια και να γράφουμε τα ελληνικά όπως πρέπει, δηλαδή, με ελληνικό αλφάβητο.

Κώστας Πνευματικός (ή σε greek-kill-lish: Kvstaw Pnebmaticow)

15/6/2003



[1] …και του αμόρφωτου, του ωχαδελφιστή, του απλά αδιάφορου, του τεμπέλη

και όλων όσων από εμάς δεν εντασσόμαστε στις παραπάνω κατηγορίες,

αλλά ή πιθηκίζουμε τη μόδα ή αποδεχτήκαμε άκριτα το μύθο ότι «με τα greeklish γράφεις πιο γρήγορα και εύκολα»)

[2] Τα διπλά σύμφωνα δεν τον ενοχλούν καθόλου. Γράφει «σσ», «λλ», «μμ» κτλ. Δηλαδή εκεί που ίσως θα ήταν πιο απλό να δεχτεί κανείς ότι δεν δημιουργούνται παρανοήσεις αν γράψουμε «μάλλον» ή «μάλον», αυτός, ο «υπεραπλουστευτής πρωτοπόρος» κρατάει τις διπλές γραφές αλλά με λατινικά γράμματα (μην ξεχνιόμαστε…)

[3] Λέει luste και εννοεί λύστε. Το «λούστε» από το λούζω πως θα το έγραφε;

[4] Το άκρον άωτον της παράνοιας: απορεί, αν η λέξη «ορθοπεδικός» γράφεται με «ε» ή με «αι». Αν οι μεταβολές στην ελληνική γλώσσα είχαν κάνει επιτακτική την ανάγκη να γράφουμε «απλοποιημένα» δεν θα χρειαζόταν να έχει τέτοιες απορίες (απλά, θα έπρεπε να αποταθεί σε χαρτορίχτρα ή καφετζού για να ξεχωρίσει λέξεις όπως «πιο - ποιο, πολύ – πολλή – πολλοί κτλ).

[5] Στις «erotiseis» διατηρεί το «ει» του πληθυντικού, δολοφονεί, όμως, χωρίς τύψεις το «ω» και το «η», για να δείξει ότι παραμένει πιστός στις επιταγές της «ανανέωσης και απλοποίησης» της γλώσσας μας! Στο «epieikeis» και «xrisimopoiisei» πλέον προχωρά σε γενοκτονία: διατηρεί όχι μόνο την κατάληξη του πληθυντικού και του ρήματος αλλά, ξεχνώντας το λάβαρο της απλοποίησης, γράφει «epieikeis» και «xrisimopoiisei». Δηλαδή αλλάζει το καημένο το «η», αφήνει όμως απείραχτα τα πιο πολύπλοκα «οι» και «ει».

[6] Για όσους έλληνες δυσκολεύονται να κατανοήσουν αν αυτό σημαίνει «υπήρχε» ή «υπήρξε»: Χαρτομαντεία – χειρομαντεία – Ταρό - αυτόματη γραφή – κληρονομικό χάρισμα «Βέφα» Τηλ. 090-383838

[7] Κατά το «ορφανός», «βοδινός» κτλ

[8] Αγαπάς την Ελλάδα; Apodeiktsi!

[9] Αυτό βγαίνει απ’ το «φόνος»; Ε, τώρα εξηγούνται όλα…

[10] Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, απευθύνομαι προς τη μειοψηφία: «Παιδιά, βαστάτε!». Όσο για τους άλλους, κάνω έκκληση: «Αγαπητοί φίλοι, όταν περάσει η «μόδα», μη φοβηθείτε να μάθετε καμιά λεξούλα της ελληνικής. Ο πλούτος της γλώσσας σας είναι! Με αυτόν μπορείτε να καταλάβετε τους αρχαίους συγγραφείς που είναι δική σας κληρονομιά. Γιαπωνέζοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι κτλ μαθαίνουν χρόνια ολόκληρα το ελληνικό αλφάβητο, για να διαβάσουν αρχαία ελληνικά, για να μπορούν να μορφώνονται και σεις από μόνοι σας καταστρέφετε το εργαλείο που έχετε ήδη έτοιμο, ως κληρονομιά. Και μετά από λίγα χρόνια, ο Θουκυδίδης και ο Αριστοφάνης θα σας φαίνονται «Κινέζοι»! Λυπάμαι! Λυπάμαι αφάνταστα!

[11] Γράφει «pleuras». Αν η ελληνική γλώσσα σου ζητούσε να την «απλοποιήσεις», αγαπητέ, θα σου έβγαινε αυθόρμητα «plevras» με «v» και όχι με δίφθογγο «ευ»!

[12] Το ότι γράφει «emmesos» με διπλό «μμ» είναι ο πιο άμεσος τρόπος για να συνειδητοποιήσει πόσο μπούρδες είναι αυτά που λέει.

[13] Λέει ότι το «είναι» δεν τον ενοχλεί να το γράφει «ine» γιατί είναι πιο απλό και χρηστικό (κατά λέξη «xristiko» – μήπως εννοεί “ξυριστικό”;) Στην αρχή όμως του κειμένου, είχε γράψει «einai» δηλαδή αυθόρμητα του βγήκε να γράψει και το «ει» και το «αι». Απόδειξη ότι και το «ine» τον ενοχλεί! Κι αυτό συμβαίνει, γιατί ο αγαπητός φίλος απλά πιθηκίζει τη μόδα κι όταν καλείται να εξηγήσει για ποιο λόγο και με ποιο δικαίωμα βιάζει έτσι αναίτια την ελληνική γλώσσα, εφευρίσκει «γλωσσολογικές» αρλούμπες του τύπου «γράφω πιο απλοποιημένα» και «κάνω τη ζωή μου πιο εύκολη» (και της ελληνικής γλώσσας πιο δύσκολη).

[14] Γιατί να «κρούβεσαι» βρε παλικάρι μου; Δε θα ήταν πιο τίμιο και ειλικρινές να προσπαθήσεις να μάθεις καμιά λεξούλα της δύσμοιρης της γλώσσας σου; Να δεις πόσο πιο σίγουρος για τον εαυτό σου και περήφανος θα νιώσεις τότε.

[15] Η ελληνική με τα περίπου 15-20 εκατομμύρια ομιλητές ανά τον κόσμο που τη μιλούν ως μητρική αλλά και ως δεύτερη γλώσσα (ο υπολογισμός αυτός είναι αυθαίρετος, φαντάζομαι όμως ότι κάπου εκεί πρέπει να είναι, αν συνυπολογίσουμε τον πληθυσμό της Ελλάδας με τους ομογενείς μας του εξωτερικού) είναι μία μάλλον «μη δημοφιλής» γλώσσα, αν συγκριθεί με τα τουλάχιστον 400 εκατομμύρια που μιλούν την Ισπανική ως μητρική - αν συνυπολογιστούν και αυτοί που τη μιλούν ως 2η γλώσσα ο αριθμός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος - ή τον μη υπολογίσιμο αριθμό ομιλητών της «παγκοσμιοποιημένης» πλέον γλώσσας των Αγγλοσαξόνων.

[16] Οι γλώσσες «πίτζιν» είναι αυτοσχέδιες γλώσσες ανάγκης, που δημιουργούνται, όταν ομιλητές με διαφορετικές μητρικές γλώσσες υποχρεώνονται να συμβιώσουν στο ίδιο περιβάλλον, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα ή το χρόνο να μάθουν ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Ένα τέτοιο τραγικό παράδειγμα είναι οι δυστυχείς σκλάβοι που μεταφέρονταν από διάφορα σημεία της Αφρικής στις φυτείες της Αμερικής και έπρεπε να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Αυτές οι γλώσσες αποτελούν ένα ζωντανό «πείραμα» για τους γλωσσολόγους, που προσπαθούν να αναγάγουν τις σύγχρονες γλώσσες στις αρχικές. Στην περίπτωσή μας, κάποιοι προσπαθούν απεγνωσμένα να μετατρέψουν σε γλώσσα «πίτζιν» την ελληνική γλώσσα! [Για τις γλώσσες «πίτζιν» βλ. StevenPinker, Το Γλωσσικό Ένστικτο, εκδ. Κάτοπτρο, 1995, σελ. 38-39].

[17] Επινόησα αυτή την τερατώδη λέξη, γιατί δεν ξέρω πώς να ονομάσω μονολεκτικά αυτόν που γράφει σε greeklish. Συμπτωματικά, όμως, η λέξη αποδίδει αρκετά πιστά την ανυπολόγιστη «προσφορά» των ακολουθούντων αυτή τη «γραφή», στην ελληνική γλώσσα.

[18] Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πλήρης εκτόπιση – στο διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης - του ελληνικού ερωτηματικού «;» από το αγγλοσαξονικό «?».

[19] Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι αρκετές τηλεοπτικές διαφημίσεις μεταδίδονται, πλέον, χωρίς να έχει υπάρξει μεταγλώττιση ή εισαγωγή υποτίτλων. Και κανείς δεν αντιδρά – λες και δε ζούμε στην Ελλάδα αλλά στην Ουαλία. Θεωρούν, δηλαδή, οι κ.κ. διαφημιστές και προμοσιονάδες ότι πρέπει κι η καημένη η γιαγιάκα στο χωριό να ξέρει άπταιστα αγγλικά. Ή το ηθικόν δίδαγμα – ατάκα – κατακλείδα με την οποία τονίζεται ότι, αν εγγραφείς στο άρτι ιδρυθέν πανεπιστημιακό τμήμα Fame Academy (ή κάπως έτσι, δε θυμάμαι), τότε …you can be a star! Βρε, δε μας παρατάνε λέω εγώ!

[20] Διαταραχή του εγκεφάλου που προκαλείται από βλάβη του τμήματος εκείνου του εγκεφαλικού φλοιού που ελέγχει τις διαδικασίες της γλώσσας. Οι άνθρωποι που είχαν την ατυχία να υποστούν τέτοιες βλάβες (π.χ. λόγω ατυχήματος) αδυνατούν να εκφέρουν έστω και απλές προτασούλες και βρίσκονται – γλωσσικά – στο επίπεδο νηπίου που μαθαίνει να μιλάει. Όλες οι άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες τους παραμένουν άθικτες.

Με λυπεί το γεγονός ότι εξαναγκάζομαι να εξισώσω ανθρώπους που η μοίρα τους έφερε στο επίπεδο νηπίου – γλωσσικά- με όλους εμάς που αυτοβούλως κάνουμε το ίδιο, αποφασίζοντας να γράψουμε (και να μιλήσουμε) αυτό το έκτρωμα που λέγεται greeklish. Στόχος αυτού του παραλληλισμού είναι ο καυτηριασμός αυτού του φαινομένου και σε καμία περίπτωση η μείωση ανθρώπων που μάλλον θα έπρεπε να αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού για τις προσπάθειες που καταβάλλουν, για να επανακτήσουν τη γλωσσική τους ικανότητα μετά από ένα ατύχημα και παράδειγμα προς μίμηση για όλους εμάς που, έχοντας πλήρεις δυνατότητες και εξελιγμένα γλωσσικά εργαλεία, αποφασίζουμε αυτοβούλως να επιστρέψουμε – γλωσσικά – στην εποχή των σπηλαίων.

[21] Θα έχει προσέξει ο αναγνώστης ότι χρησιμοποιώ κατά κόρον την αγγλοσαξονική λέξη “trendy”. Δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Απ’ το πρωί ως το βράδυ, βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας να διαφημίζονται τσάντες, περιοδικά, αυτοκίνητα και παντός είδους καταναλωτικά «αγαθά», τα οποία έχουν όλα μία κοινή συνισταμένη: είναι “trendy”! Ακόμη και τώρα που γράφω το κείμενο, βλέπω τη διαφήμιση ενός περιοδικού που χαρίζει στις ευτυχισμένες υποψήφιες αναγνώστριές του, τσάντες «σε δύο trendy ριγέ». Ο μιμητισμός και η τσαπατσουλιά είναι, δυστυχώς, χαρακτηριστικά της trendy εποχής μας.

[22] Όχι καλύτερο ή χειρότερο από άλλα αλφάβητα, απλά ξεχωριστό

απο το ΠΝΕΥΜΑ.GR